غنچه نرگس

در ضیافت تولدت

خاک در شکوه جنبشی دگر

رخت زرد خویش را درید

و تکان تازه‌ای به خویش داد

هم بدین سبب به رود زد

تا غبارِ تاخت ستمگران دهر را

در گذار آب شستشو دهد

انتظار سهم ماست

اعتراض نیز

ما ظهور نور را به انتظار

با طلوع هر سپیده آه می کشیم

ای دلیل جنبش زمین قسم به فجر

تا تولد بهار عدل در جهان

ظالمان دهر را به دار می کشیم

گوش را به نبض تند خاک می ‌دهیم

گام عادلی بزرگ را

منتظر،شماره می کند

در بهار،اعتراف سبز باغ را شنیده‌ام

که می‌شکفت

اذن رویش بهار را تو داده‌ای ‌

***

باور گلی به ذهن ساقه‌های سبز

لیک خود چو غنچه‌ای صبور

بسته مانده‌ای

رسم غنچه نیت بسته ماندنی

غنچه‌های نرگس این زمان

به ناز باز می‌شوند

ما ظهور عطر را زغنچه تا به گل شدن

انتظار می کشیم

خاک تشنه است

ما عبور آب را از این کویر

با زمین تشنه انتظار می‌کشیم

یک چپر میان ماست

پشت آن چپر که تا خداست

با فرشته‌ها به گفتگو نشسته‌ای

***

آفتاب

از جبین پاک تو طلوع می کند

در فضای پاک چشم روشنت

محو می‌شود غروب می کند

ایستاده‌ای بلند

روشنان ماهتاب را نظاره می‌کنی

با تو آسمان تولدی دوباره یافت

***

پیشوای کاروان عشق!

کاروان،حماسه می سراید اینچنین:

انتظار سهم ماست

مهدیا یقین تو نیز منتظر

چشم بر اشاره خدا نشسته‌ای

سلمان هراتی